Dokumentowanie transakcji pomiędzy podatnikami a ich zagranicznymi zakładami

Progi podmiotowe i transakcyjne należy odnosić do przychodów lub kosztów podatnika będącego nierezydentem jedynie w zakresie, w jakim ich kwoty przypisane są do jego oddziału na terytorium Polski. Podpowiadamy księgowym, jak stosować tę regułę w praktyce.

Przepisy, dotyczące korekty dochodów w związku z nierynkowymi cenami transferowymi, stosuje się przy określaniu zarówno dochodów nierezydentów prowadzących działalność poprzez zakład położony na terytorium Polski, podlegających przypisaniu do tego zakładu, jak również dochodów rezydentów, prowadzących działalność poprzez zagraniczny zakład położony poza terytorium Polski, w zakresie dochodów podlegających przypisaniu do tego zagranicznego zakładu.

Zakład zagraniczny nie posiada ani podmiotowości prawnej, ani podatkowej, stanowi część składową (jednostkę wewnętrzną) przedsiębiorstwa działającego na rynkach zagranicznych, nie jest też podmiotem jakiejkolwiek z umów bilateralnych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W swojej formie podstawowej zakład stanowi stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Ustanowienie zakładu jest zatem uwarunkowane:

- istnieniem placówki,

- jej stałym charakterem,

- wykonywaniem działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej placówki o charakterze innym niż wyłącznie przygotowawczym lub pomocniczym.

Przykład

Typowym przykładem stałej placówki, stanowiącej – co do zasady – zakład, jest oddział przedsiębiorcy zagranicznego albo spółka osobowa (inna niż...